پايان نامه بررسي ارتباط بين سبك شخصيت و اثربخشي مديريت

  چكيده:

«رويكرد موقعيتي» در رهبري بيانگر چندين فاكتور متعامل در فرايند اثربخشي مديريت تاثير گذار است از جمله: ويژگي ها و رفتارهاي رهبران، زيردستان و موقعيتي كه با آن در تعامل اند. در اين تحقيق تمركز ما روي تاثير ويژگي هاي شخصيتي مديران بر اثربخشي آنها مي باشد. امروزه در استخدام و به كار گيري منابع انساني، مهم ويژگي هاي رواني و شخصيتي متقاضي شغل با پست و شغل مورد نظر مي باشد. كه در ماده 9 آيين نامه اصلاح نظام هاي مديريتي و اداري تصريح شده است. از بين مدل هاي شخصيتي، چهار سبك حل مساله يونگ انتخاب شد كه شامل عمل گرا، عقلاني، گروه دوست، و نوآور مي باشد. شاخص هاي اثربخشي نيز بر اساس مولفه هاي كريتنر و كرينسكي مي باشد. نتايج تحقيق، فرضيه اهم يعني ارتباط بين انواع خاصي از سبك هاي شخصيت با اثربخشي مديريت را مورد تاييد قرار داد. در نتايج جانبي نيز دريافتيم كه اثربخش ترين سبك شخصيت در مديران ارشد، سبك شهودي - عاطفي (گروه دوست) و در مديران عملياتي، سبك شهودي - منطقي (عمل گرا) است. 
 
كليد واژه: شخصيت، سبك شخصيتي عمل گرا، سبك شخصيتي عقلاني، سبك شخصيتي گروه دوست، سبك شخصيتي نوآور، اثربخشي مديريت